Overig
|
![]() Hoge Atlas Na enig gedoe (camper legen/vullen, tanken, boodschappen) kunnen weweg uit Marrakech.Omdat we nu naar het woestijnachtig gedeelte gaan is het belangrijk de noodzakelijke boodschappen in te slaan.Even later laten we de bebouwing achter ons en merken we langzamerhand dat we weer in bergachtig gebied terechtkomen. Op alle mogelijke uitkijkpunten staan verkoopstalletjes. Souvenirs zijn er in alle soorten en maten. In Marokko wordt zeer veel gebruik gemaakt van Taxi's in hun bekende okergele kleuren. Ze scheuren je voortdurend voorbij, het liefst vlak voor de bocht inhalend. En als je even wat langzamer rijdt, gewoon om van de uitzichten te genieten, dan scheuren de vele brommertjes je voorbij. Dat is een verhaal apart. Het lijkt wel alsof de helft van de bevolking een brommer heeft. Een helm? Ach, waarom, zonder kan het ook en vele andere dragen een soort legerhelm die van plastic lijkt. En dan scheuren ze je met 70 zelfs 80 voorbij. Het liefst met z'n tweeën, Intussen genieten we van de dorpjes die tegen de berghellingen aangeplakt lijken te liggen. We komen steeds hoger, uiteindelijk het hoogste punt dat we bereiken, 2260mtr, de Col du Tichka. Links: een van de dorpjes. Onder: de pas en pashoogte En waar je denkt dat er een prachtig restaurant op de pashoogte staat, zijn het weer alleen de verkopers. Een ketting die mijn vrouw mooi vindt, maar 200 Dirham moet gaan kosten (Dat heb je toch wel over voor je vrouw en dat soort uitspraken) verruilt uiteindelijk voor 60 van eigenaar, omdat ik anders weg ben. Wel vraagt hij nog of ik iets van kleding voor zijn kinderen heb (nou hebben we deze vakantie geen kinderkleding meegenomen), maar met een mooi overhemd is hij ook tevreden en krijgen we nog een paar extra mooie stenen mee. Op weg naar Ait Benhaddou (waar een mooie Kasbah staat) kun je nu de weg blijven volgen, maar ook de smallere weg via Telouèt nemen. Op de kaart lijkt de doorgaande route beter en sneller en iedereen lijkt die weg te gaan. Volgens de routebeschrijving zouden er nog onverharde stukken zijn in de alternatieve route zijn, maar later blijkt alles geasfalteerd, goed te berijden en een uiterst schitterende rooute te zijn. De kleuren van de bergen lijken weer heel anders te zijn, en de dorpen lijken aangepast aan de kleuren van de bergen. Telouèt Eerst stoppen we in Telouèt. Er blijkt een camperplek te zijn bij de ingang van een oude Kasbah. Een Kasbah is een soort vesting, versterkte plek, waar dan een voornaam leider woonde. De beschrijving zei al dat er uiterlijk weinig moois te zien is (vergane glorie) maar dat je binnen verrast wordt door de inrichting die overgebleven is. De kasbahs zijn alleen in Marokko en Jemen te vinden. Soms hele kleine (herkenbaar aan de vier hoektorens), soms omgeven door een heel wooncomplex (Zoals in Ait Benhaddou, zie verderop). Ook daar in Telouèt zijn natuurlijk weer winkeltjes aanwezig, we hebben er nog een handgeweven kleed gekocht (stond op het verlanglijstje) van kameel en geit. De volgende morgen kregen alle camperaars die er stonden nog gratis soep van de winkeleigenaar. Nou ja, soep, het was een soort griesmeel. Met dank aanvaard. Vanuit Telouèt rijden we nu het dal verder door naar Air Benhaddou. Die weg zou nog heel mooi worden, zo werd verteld. En daar hebben we geen spijt van gehad, al wilde de TomTom mij terug sturen via de hoofdweg. Een schitterende natuur, bergen in allerlei kleuren, een weg waar we maar af en toe iemand tegenkwamen en soms aardige manoeuvres moesten maken, maar waar we ook de unieke dorpjes tegenkwamen. Een kloof tussen hoge bergwanden, in de diepte stroomt water, een groen lint loopt onderin het dal, de oh's en ah's zijn niet van de lucht. Door de dorpen heenslingerend waan je je steeds ver terug in de tijd. Vervoer met ezeltjes en paard en wagens is normaal, de mensen zijn vriendelijk en zwaaien en tegelijk lijkt het alsof niemand deze weg naar Ait Benhaddou lijkt te nemen, terwijl het daar - als we er zijn - een drukte van belang blijkt te zijn. Even een fotocollage, al kun je met foto's de werkelijke beleving niet weergeven. De zon die straalt, het windje dat waait, de geluiden, de schaduwen, de mensen. Aan het eind van dit dal aangekomen blijkt inderdaad dat bijna alle toeristen vanuit de andere richting hierheen komen om de inderdaad geweldige Kasbah aldaar te zien, maar omdat ze dezelfde weg weer terug gaan, missen ze dit spectaculaire dal, deze stap terug in de tijd. Cleopatra We gaan richting Ouarzazate (spreek uit: Warzazate). Deze handelsplaats is bekend geworden van de filmstudio's. Een ommuurd terrein geeft duidelijk aan waar we moeten zijn. Grote films als Ben Hur, Cleopatra, Asterix en Obelix zijn daar opgenomen. Blijkbaar was het aanwezige licht de reden dat die studios hier werden gebouwd. Hoewel een belangrijke hal gesloten is omdat men met voorbereidingen voor een nieuwe film bezig is krijgen we toch een rondleiding door andere hallen. We zien hoe de decors zijn opgebouwd, hoe aan de achterkant alles piepschuim is, terwijl aan de voorkant alles er heel realistisch uitziet. Je mag overal rondkijken en je ziet zo hoe je genept wordt als je een film bekijkt met spectaculaire decors. Miijn vrouw neemt voor een ogenblik plaats op de troon. Binnen het ommuurde terrein zijn er verschillende locaties. Hier scenes uit Cleopatra. Een gids loodste ons er doorheen. Links Ada op de troon. Midden een locatie waar ook de Passion is opgenomen. Rechts Egyptische decors. We rijden nog door tot Agdz (spreek uit: Ekst). Campercontact geeft drie plaatsen om te kamperen. De eerste die we tegenkomen pakken we, op de terugweg nemen we de andere die enigszins buitenaf ligt. De derde ligt er volkomen verwaarloosd en gesloten bij. Overigens blijkt dat bij veel gebouwen zo te zijn. Half ingestorte woningen, gebouwen, zijn er in overvloed. Ook dat is een negatief punt: de rotzooi die je overal aantreft. het gebrek aan vuilnisbakken, de ontieglijke hoeveelheid plastic die je overal vindt. Op de camping in Marrakech zagen we het: de schoonmaker haal de prullenbakken leeg, waar de gasten van alles hadden ingegooid. Hij reed met de kruiwagen naar de rand van het terrein, opende een poort in een muur, waarachter een laag gelegen veld lag en stortte alles de diepte in. Tja... Zo is ook het drinken van kraanwater in Marokko niet aan te bevelen. Overal kun je flessen met drinkwater kopen, dat is het punt niet. Maar al die flessen raken leeg en jawel, de meesten worden zomaar weggesmeten. Een smet op het prachtige land. Draa We zakken af, vanaf Agdz richting Zagora. Door dit dal zou de eens prachtige rivier de Draa gestroomd hebben, de grootste rivier van Marokko. Vrouwen en kinderen zijn druk bezig de gekleurde tapijten te wassen en uitgebreid op de rotsen te laten drogen. Een ontzettend kleurrijk gezicht. We vinden een plek om even in de buurt te kijken en te genieten. Algauw zijn we omringd door tientallen kinderen en een pak koekjes is zo uitgedeeld. Al moeten we weer goed opletten. Je geeft het in de linkerhand, gauw verdwijnt het in de rechter en achter de rug en opnieuw houden ze de hand op. Jaja, zo dus niet. Maar goed, het was even genieten. Er is maar één weg die die kant op gaat (95km). Het is nog niet zo lang geleden dat het verboden was die weg op te gaan. Je had toestemming en begeleiding nodig. Het lag in gevaarlijk gebied. Je mocht er ook niet overnachten. Dat is verleden tijd, maar de eenzaamheid van dit gebied verrast je weer. Het land wordt steeds woester, dan weer een stuk met veel palmbomen, dan weer rotswoestijnen. We passeren lange bruggen die over de hier uiterst brede Draa gaat, alleen het water ontbreekt. Waar is het gebleven? Het weinige water - zo horen we later - sijpelt weg in de bodem. Het is over en uit met de Draa. Mhamid We komen in Mhamid. Een van de plaatsen waar je de Sahara kunt bezoeken, het zogenaamde duinengebied Erg Chegaga. Later komt er nog een plaats waar we aan de rand van de Sahara zullen zijn (ook de route van de NKC geeft die aan). Maar deze plek hier ligt ook aan de rand. Hoge zandduinen hebben we onderweg steeds gezien. Het was een afwisseling van rotsgedeelten, oases en zand. Nog niet de kale zandduinen, maar toch een woestijngebied. Zeven kleine dorpjes, elk dorpje een Ksar genoemd, samen een grote. Rechts een primitief campingkje, waar niemand was. Hieronder de vervallen kasbah, het mausoleum wat hier een heiligdom is en de heuvel waar de meisjes dansen Uiteraard werden we gelijk uitgenodigd voor een thee (de schrijfster moest er ook wat over schrijven in haar nieuwste boek, vandaar!) Tenslotte bezoeken we een heel oude Kasbah, waar de familie nog woont en die als museum is ingericht. We krijgen een rondleiding en gaan aan het einde samen thee drinken. Thee, een hele ceremonie. Niet gewoon wat heet water en speciale theeblaadjes. Het water wordt tig keer omgeschonken, het schuimt en wordt weer verhot en uiteindelijk - we zijn dan echt bijna een kwartier verder - wordt de thee ingeschonken. Van hieruit zijn ook mogelijkheden om in de woestijn in een nomadentent te overnachten.Een uitdaging, maar helaas zijn er beperkingen waardoor niet alles kan. Er komt nog meer. Mede omdat de temperatuur daar (te) Mee-eters genoeg! Naar Skoura toe rijden we door een hele enorme vlakte. Niets van dat land wordt gebruikt, alles kaal,hier en daar een graspol. Precies tussen twee bergketens. In Skoura bezoeken we de kasbah, naar men zegt de mooiste van Zuid-Marokko. Hieronder enkele beelden. De afbeelding van deze kasbah werd gebruikt op een bankbiljet van 50 MAD. Inderdaad een schitterende gevel en van binnen nog heel veel ouds te zien. De camping ernaast valt niet in de smaak en we rijden verder door het dal van de rozen. Zoals al eerder geschreven zijn kasbahs een soort burchten. Je zou ze kunnen vergelijken met kastelen zoals we die in West-Eruopa veel tegenkomen, alleen totaal anders van bouw. Onderweg zien we heel veel mooie planten en struiken. Bepaalde soorten tot bijna in de woestijn, anderen boven in de bergen. Dadels en rozen Eerst wisten we dat niet, maar als aan het begin van een kilometers lange lintbebouwing steeds kinderen zien die een hartje met rozenbladeren te koop aanbieden en winkeltjes met rozenwater, dan begrijpen we het. Alleen weten we niet waar de rozen dan gekweekt worden. De rit eindigt in Boumaine Dadès, een stadje schitterend tegen de helling aangebouwd, waar we naast een hotel boven op de berg overnachten. Hoewel het de bedoeling is dat we verder naar het oosten gaan om weer bij de Sahara te komen, willen we eerst een stuk van de Gorges dus Dades rijden. Geen spijt van gehad! Wat een schitterend dal. Een fotocollage weer: De dorpjes die passen in de kleuren van de bergen Om elke bocht is alles weer anders: de huizenbouw, de bergen, de kleuren, het uitzicht. Opvallend is het eindeloze spel van de vormen van deze bergen. Sommigen lijken gevormd als door een reuzenhand die het klei gekneed heeft in allerlei vormen. Hoe langer je ernaar kijkt, hoe meer grillige vormen je ontwaart. En die kleuren, een intens kleurenspel in alle soorten rood en bruin, oker en geel,alle mogelijke variaties zien we. En dan de dorpen. Sommigen lijken qua kleur helemaal weg te vallen tegen de achtergrond van de berg. Als met een schutkleur geschilderd De wonderlijke vormen van de bergen Dan stijgen we weer, dan dalen we weer. Halverwege deze kloof komt er nog een korte pas. Kort, maar hevig. Stijgingen waarvan je even denkt: haalt de camper dat? En durf ik dat. Ademloos staan we boven naar beneden te kijken. Op een plek waar iedereen even stopt en een jonge jongen met een kleine dromedaris bezig is en ons vraagt of we wat water voor hem hebben. Na enige tijd vervolgen we de reis door dit schitterende dal nog een klein stukje. Het lijkt alsof het dal doodloopt, maar als de weg een bocht maakt opent zich voor onze ogen een klein maar adembenemend stukje kloof. Het heeft de breedte van een snelstromend water - dat uiteindelijk in de Draa zal komen - en een weg waar je nauwelijks met zijn tweeën elkaar kan passeren. Als we omkeren in dit dal beleven we alles nog eens in omgekeerde richting. Kleurrijk versierd, een steile pas en een nauwe kloof Terugkomend in Boudemain gaat het op nu Tinehir aan. Volgens de beschrijving van het NKC zou er daar bij de eerste rotonde een mooie camping zijn. Nu blijkt de stad een weergaloze uitbreiding te ondergaan zodat we ongeveer al elf rotondes gepasseerd zijn voor we bij die bewuste camping zijn. Camping Soleil. Helaas schijnt de zon niet meer voor deze camping, de ketting om het hek is al verroest. Via campercontact zien we nog een camping Soleil, 10 km verderop (mogelijk verplaatst? Want de NKC is er ook al geweest dit jaar). Daar blijven we wat langer staan. Tenslotte moet ook de camper ook eens een schoonmaakbeurt krijgen en moet er nog wat gewassen worden. En er is een zwembad. Vervolg op pagina 4 |
Opstapkip - Camperreizen. Site voor Camperreizen met camper/kampeerauto of voor een enkele camperreis.Camperliefhebbers vinden hier alles van hun gading. Plannen van reizen, reisinformatie. Met de camper reizen naar Noorwegen, met de camper de Noordkaap bezoeken, via Finland en Zweden. Met de kampeerauto door Griekenland, met de camper naar Italie;, rondreis via de Route des Grandes Alpes of Route Napoleon, rondreizen naar Schotland, of met de camper Spanje doen. Camperreizen/camperrondreis Europa. Rondreizen door Belgie, Duitsland, Frankrijk. Eindeloos dwalen. De Reis is het doel. Ook Servie en Kroatie.Naar de Noordkaap of het zuiden van Griekenland, naar de laars van Italie of het binnenland van Spanje. Over de hoogvlaktes in Spanje, langs de fjorden van Noorwegen, overnachtingsplekken en overnachtingsplaatsen. Reisroutes en foto's van onderweg Scandinavië: Zoek een overnachtingsplaats of of een overnachtingsplek op een fjell, aan een fjord. Aan een haventje of kade. Rij langs fjorden over de (noord)poolcirkel, langs het sognefjord, door het laerdal, of hemsedal waar u een prachtige staafkerk vindt. Zo komt u in Trondheim, op z'n noors trondjem, en gaat u richting Lofoten. Via torghatten, mosjoen en sandnessjoen Over sjonfjellet rijdt u naar kirkenes, ziet de hurtigrute, komt bij Storslett of staat aan het Jokelfjord, kampeert aan Bjurfjord, met prachtig uitzicht op de jokelfjordbreen. Neem een kijkje in Alta bij de Samen in lapland waar de lappen wonen. Rendieren en elanden ontmoeten. De middernachtszon beleven. Doorrijden naar grense jacobselv aan de russische grens. Door Zweden terug, Lulea, Kerkstad of de gammelstaden, Uppsala met Skokloster. Beleef het vaste land van Griekenland met de camper: Ga mee naar de peloponnesos/peloponnessos via de haven van patras of igoumenitsa. Bezoek korinthe of olympia met in de buurt de lousioskloof of noordelijker de vikoskloof. Aan het strand bij sagiada kunt u terecht of in Ioannina aan het meer bij kastoria, de Prespa-meren en vooral Delphi (of Delfi). Met Antigoon, het beeld van de wagenmenner, de apollotempel en veel meer.Dodoni, het Pindosgebergte. Bezoek de schitterende me teorakloosters, verder gaan we naar Thessaloniki, komen op de drie vingers daaronder (Kassandra, Sithonia). Via Katerini komen we op het schiereiland Plion. Leuke strandjes. In het zuiden liggen nog karitena en andritsena of helemaal zuid de tweelingsteden methoni en koroni of de mani met hun woontorens. Zien waar legenden en mythen ontstonden. Zeus op de Olympus, Apollo in Delphi, Oedipus in Thebe. Kijk ook in gythion of nafplion in het schitterende theater van epidaurus bezoek mycene en de acrokorinth. Zie ook het kanaal van Korinthe. Op Lefkas vindt u schitterende strandjes. In Italie gaan we met de camper langs de oost- en westkust, door de spoor van de laars naar pompeii/pompei en Napels. Ook een rondreis door Schotland mag u met de camper meemaken. We gaan naar Edinburg, de brug over de Firth of Forth. Inverness en Lochness staan op het programma. De Hooglanden, Highlands, zijn indrukwekkend. Veel kastelen, o.a. Eilean Donan. Daarna het eiland Skye. Dan Noord-West Spanje met de camper. Baskenland, we staan bij Cabo Matxitxako, Kaap Machichaco, Comillas, Santillana del Mar, Potes, El Escorial. Het gebergte Picos de Europa. Hier zie je de gieren. Covadonga, Riano, Leon, Salamanca staat allemaal op het programma. Ook dorpen als La Alberca, Ciudad Rodrigo. Evenals Segovia, Avilla, we rijden de Sierra de Gredos, staan aan stuwmeren als Embalse de Gabriel Y Galan en zien het klooster El Escorial. Verder foto's van veel vakantieplekken en vakantiebelevenissen. Ook (camper)tips voor beginners en gevorderden, tips voor de eerste camper. Telefoonnummers voor nood, bij diefstal van uw bankpas; Noodnummers bij verlies en diefstal. Een schitterende reis naar Frankrijk, de Route des Grandes Alpes. Adembenemende tochten over de passen. Met de camper over de Col de Saisies via Beaufort, Col de Roselend, Via Bourg St. Maurice naar de Col d'Iseran met o.a. Val d'Isere. Een geweldige uitdaging voor de camper. Langs Bonneval en Bessans met de duivelsfontein. Dan Col du Telegraph, de Col du Galibier en dan Col de Lautaret. ook komen we met de camper in Briançon, gaan de volgende pas op, Col d'Izoard. Nu overnachten we met de camper op een camping aan het Lac Serre Ponçon. Let op de Demoisseles Coiffees, de gekapte juffers, merwaardige rotsformaties in de omgeving. We zijn er nog niet: Col de la Bonette met de camper, via Col St. Martin, of La Colmiane en Col de Turini uiteindelijk Sospel en Menton aan de Middelandse zee. Dan langs de kust, Monaco, St-Jean-Cap-Ferrat, de Camarque, via Ramatuelle, Aix-en-Provence komen we met de camper op Plage Piémanson. Zie flamingo's, wilde paarden. Ga naar Arles, stad van van Gogh. Via Grasse gaan we de Route Napoleon met de camper op. Passeer Digne, Siteron, Gap en rij met de camper door naar Grenoble. Via Slovenie met Ljubljana, uiteraard de meren van Plitvice, de Krka- watervallen, havensteden als Zadar, Sibenik, Trogir, Split, Dubrovnik. Schitterende Kroatische kust. Omis en Makarska plaatsen om even te blijven hangen. In Servie gaan we naar Mostar en Sarajevo. Tenslotte vindt u veel kippen op de site namens kipartistique in Barneveld met prachtige kippen, behorend bij de cultuur van Barneveld zoals tumtumtok, Fleur opwindkip, coq au vin, zonsopgang en zonsondergang, de advocaatkip en de kijkdooskip. |